به همان دلایلی که سفر میکنیم و از آن لذت میبریم، میتوانیم فلسفه بخوانیم و از آن لذت ببریم. فلسفه خود گونهای سفر است و سفر خود گونهای فلسفهورزی؛ آموزههایی چون متفاوت نگریستن به جهان، بذل توجه به زیبایی نهفته در هستی و یافتن روشهای تازهای برای زیستن معنادار از جمله آموزههای همپوشانی هستند که در هر دو به چشم میخورند. فلسفه و سفر هر دو به ما میآموزند که چگونه حیرت را در آغوش بکشیم و از آن سیراب شویم.